FIORDLANDS 1: THE GREAT WILDERNESS BEGINT BIJ TE ANAU

Zaterdag. En klaar voor een lang weekend in The Great Wilderness van de Fiordlands, de onherbergzame zuidwest hoek van Southland (10% van het totale oppervlak van Nieuw Zeeland) Het is natste deel van het land. Meer dan 6 meter regen per jaar valt er, met gemiddeld 250 regendagen. We vertrekken op deze zaterdagmorgen met zon naar Te Anau, een rit van 249 kilometer, aan de rand van de Fiordlands. Vandaar loopt er nog slechts 1 weg naar de enige plek in dit gebied die per auto bereikbaar is: Milford Sound, 120 kilometer verderop. Milford Sound is gelegen aan het uiteinde van een fjord. Alle andere tientallen fjorden van de Fiordlands zijn alleen via het water of over moeizaam begaanbare wandeltracks bereikbaar.Onder begeleiding van een gids. Dat gaan we niet doen. Morgen, zondag, staat Milford Sound op onze agenda.Gewoon per auto.

Om Te Anau te bereiken moet je een grote omweg maken, omdat uitlopers van Southern Alps een obstakel vormen. Het wordt dus een lange omtrekkende beweging. Bij Lumsden, maar dan ben je al bijna 200 kilometer onderweg, is er een T-splitsing: rechtsaf kun je naar Queenstown (het alpine Las Vegas van Nieuw Zeeland; daar komen we later wel terecht), en linksaf volgt je de pijlen naar Te Anau. Doen we. Maar niet zonder eerst rond het middaguur een stevige maaltijd achter de kiezen gewerkt te hebben in Mandeville. Buiten, in de felle zon, op het grasveld van The Moth van eigenaar Metthew Midhun, gelegen aan het Old Mandeville Airfield. Terwijl de eenmotorige propellervliegtuigjes opstijgen en landen.

En verder gaat het weer. Het land wordt meer geaccidenteerd. Bergstromen doorkruisen de vlaktes. En de schapen zijn nog veelvuldiger aanwezig dan de afgelopen dagen. Staan daar vaak wat in hun blote kont (want pas geschoren) de sprieten weg te knagen. In de verte doemen de zwarte bergen van de Fiordlands op. Het lijkt allemaal dichtbij, maar het lijkt wel alsof ze met elke kilometer die we rijder verder terugwijken. Dan maar even het roer om.

Omdat we redelijk ruim in de tijd zitten:: een omweg via Manapouri. Bij het zoeken naar logeeradressen (thuis) kwamen we ook deze plek tegen. Prachtig gelegen aan het gelijknamige meer. Diepblauw doemt het even later voor ons op. Er blijkt zelfs enig strandleven te bestaan. Twee zonaanbidsters liggen er te braden alsof ze op het Scheveningse strand liggen. Het is heet in Manapouri. De Fiordlands ('natste streek van Nieuw Zeeland') doen hun faam vandaag geen eer aan. Verre van.

Van Manapouri is het nog twintig kilometer naar Te Anau, voor een groot deel volgt de weg de oevers van het meer. Maar al snel meldt Te Anau zich, een levendige plaats met veel restaurants en winkels. Druk zelfs, maar dat komt ook omdat het als uitvalsbasis beschouwd wordt voor dagtochten naar Milford Sound, waar nauwelijks fatsoenlijk logies te vinden is. En je een half jaar van tevoren gereserveerd moet hebben, wil je niet in een backpackers hut terecht komen.

Nee, dan hebben wij het voor de komende twee nachten beter getroffen.De 2 kamers die we geboekt hebben in het Lakeside Motel (inderdaad: met een fantastisch uitzicht op het meer van Te Anau!) blijkt een complete bungalow te zijn, met grote slaapkamers (en alleen dubbele kingsize boxsprings) en verder alle comfort die je maar zou kunnen wensen. De prijs is er dan ook naar. De bungalow is een meter of vijftig gelegen van het motel, en ligt hoog op de oever. Het spreekt voor zich dat onze Toyota een eigen brede oprit heeft naar de garage. 

De wandeling langs de oever eindigt, zoals verwacht, op een zonnig terras met uitzicht op het water. Even daarvoor hebben we al bij het kantoor van Southern Discoveries onze cruise van morgen geboekt op het fjord van Milford Sound. Die staat nu gepland om 11.45 uur. Maar hou rekening met 2.15 uur reistijd, waarschuwt de baliepoes, want het is bochtig en sterk hellend op weg daarnaartoe. En bovendien is het een kwartier lopen vanaf de parkeerplaats naar de haven, waar je een kwartier van tevoren de tickets op moet halen bij het kantoor van diezelfde Southern Discoveries. Kortom: het is zondagmorgen voor dag en dauw opstaan. En dat noemen ze dan vakantie!